Historia szkoły

Previous Next

„Nie ma pracy, która nie zawierałaby w sobie radości, tajemnic i zachęty”

Wladimir Lindeberg

Bukówiecka szkoła jest placówką o bogatej, 600-letniej historii i tradycji. Powstanie pierwszej we wsi szkoły datuje się na drugą połowę XIV w. Budynek został jednak zniszczony, prawdopodobnie podczas najazdu „głogowczyków" w 1387 r. Po odzyskaniu przez ówczesnego plebana placu, na którym stała szkoła, postawiono nowy budynek szkolny. 

Dokument z 1425 r., mówiący o tych faktach, znajduje się w archiwum archidiecezjalnym w Poznaniu, a szkoła posiada jego kserokopię i tłumaczenie. Wzniesiono wówczas drewniany budynek szkolny na okolnicy i tam szkoła funkcjonowała przez ponad 4 wieki. W księgach metrykalnych Bukówca począwszy od 1616 roku istnieją liczne zapisy na temat szkoły: nazwiska nauczycieli, ich uposażenie, ilość uczniów itp.; wcześniejsze informacje czerpiemy głównie ze sprawozdań z wizytacji biskupów. W posiadaniu szkoły są kroniki szkolne prowadzone od 1872 r. 

Pierwszy murowany budynek, staraniem księdza Antoniego Michalskiego, powstaje w pobliżu kościoła w 1838 r. (tzw.organistówka). Do nowej szkoły uczęszczało wówczas 140 dzieci i ich liczba stale rosła – tak, że w 1857 roku zbudowano w pobliżu drugi budynek szkolny. W 1864 roku do obu szkół uczęszczały 184 dzieci. Oba budynki są użytkowane po dzień dzisiejszy: jako przedszkole i jako magazyny szkolne. W kolejnym budynku dzieci rozpoczynają naukę w roku 1906  - to tzw. ”czerwona szkoła", również do dziś funkcjonująca. W tym samym roku nastąpiło w Bukówcu nasilenie strajków szkolnych, represje dotknęły zarówno uczniów (kary cielesne, przedłużenie obowiązku szkolnego), jak i rodziców (kary pieniężne, zwolnienia z pracy).

W 1914 roku do bukówieckich szkół uczęszczało 385 dzieci. Nauczyciele byli Niemcami, za wyjątkiem Władysława Durskiego. Po zwycięskim Powstaniu Wielkopolskim odrodziła się w Bukówcu polska szkoła, a jej kierownikiem został wspomniany Władysław Durski. W 1920 r. do Bukówca przyjechała pierwsza grupa kwalifikowanych nauczycielek ze zgromadzenia sióstr Franciszkanek Rodziny Marii. Do szkoły uczęszczało wówczas 380 uczniów. Bukówiecka szkoła była jedyną w gminie Szkołą Powszechną III stopnia, czyli pełną siedmioklasową.

Smutnym wątkiem długiej historii szkoły są lata II wojny światowej. Polskim dzieciom wolno było do niej chodzić tylko do grudnia 1939 r., przy czym uczono je tam głównie języka niemieckiego. Od 1940 r. aż do zakończenia wojny do szkoły wolno było chodzić tylko dzieciom niemieckim. Polska szkoła zaczęła działać już w miesiąc po wyzwoleniu Bukówca - 27 lutego 1945 r. nauczyciele E. Ciesielski i H. Weyne rozpoczęli jej organizację, zapisano 162 uczniów. W latach powojennych powstała w Bukówcu pierwsza w gminie szkoła popołudniowo - wieczorowa, umożliwiająca naukę i ukończenie szkoły podstawowej rocznikom młodzieży, którym wojna uniemożliwiła kształcenie. Ważną rolę w powojennej historii szkoły odegrał Konrad Rogacki Przez ponad 20 lat był on kierownikiem szkoły, to za jego kadencji zbudowano i w 1968 r. oddano do użytku obecny budynek główny. Wielki rozwój kultury i sportu przeżywała zaś bukówiecka szkoła w latach 1972 - 1985, kiedy funkcję dyrektora sprawował wielki miłośnik muzyki, sportu, a także historii i tradycji, Antoni Kaczmarek. Działalność szkoły została doceniona między innymi w roku 1989, kiedy to została ona przyjęta do Klubu Przodujących Szkół. W Klubie pozostaje do dziś.

W bukówieckiej szkole do historii i tradycji, tak szkoły jak i wsi, przywiązywano zawsze dużą wagę. Świadczy zaś o tym prowadzona bogata działalność. Od wielu lat nieprzerwanie działa Szkolny Zespół Regionalny, prezentujący przy dźwiękach szkolnych kapel dudziarskich prastare tańce, śpiewy i tradycyjne obrzędy. Stojąca również na bardzo wysokim poziomie sekcja akrobatyczna UKS "Sokolik" nawiązuje zaś do prawie stuletniej tradycji Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół". Przygotowuje ciekawe pokazy gimnastyczne, propagując Szkołę w regionie. Od wielu lat odbywają się tu także współorganizowane przez bukówiecką szkołę konkursy "Mówimy gwarą bukówiecką". Nawiązując do bogatych tradycji patriotycznych, szkoła bierze udział, a także sama organizuje uroczystości związane ze świętami i rocznicami patriotycznymi.

Bukówiecka szkoła może poszczycić się słynnymi absolwentami Było ich bardzo wielu, wsławili się jako artyści, naukowcy, pisarze i poeci ludowi, działacze polityczni, wojskowi, bohaterowie wojen i powstań narodowych.

Szkoła to nie tylko tradycja, ale też nowoczesność. W ostatnich latach dokonano generalnych remontów większości budynków, stworzono od podstaw piękne boisko z 250-metrową bieżnią, a 3 września 2001 r. oddano do użytku nową część szkoły o powierzchni ponad 600 m², łączącą istniejący budynek ze salą gimnastyczną. Mieszczą się tu cztery duże sale lekcyjne, szatnie, nowoczesne sanitariaty i prysznice. Piękny, funkcjonalny budynek został wzniesiony ze środków Gminy Włoszakowice. Szkoła posiada stale unowocześnianą pracownię komputerową. W roku 2017 oddana do użytku została nowoczesna kuchnia, w której odbywać się będą zajęcia z gotowania.

Klasy i klasopracownie są dość dobrze wyposażone w pomoce dydaktyczne i sprzęt audiowizualny. Uczniowie mają do dyspozycji bibliotekę. W szkole działają liczne zespoły, organizacje i koła zainteresowań; artystyczne, sportowe, przedmiotowe; odbywają się konkursy, przeglądy, turnieje, festyny, wystawy... Uczą one dzieci nie tylko zdobywania nowych wiadomości i umiejętności, ale także przedsiębiorczości, sprawnej organizacji, zarządzania i odpowiedzialności. Wszystko to sprawia, że szkoła w środowisku lokalnym jest swoistym centrum nie tylko oświatowym, ale również kulturalnym i sportowym. 

Tak bogata działalność tej niewielkiej placówki nie byłaby możliwa bez wysoko wykwalifikowanej i zaangażowanej w swą pracę kadry nauczycielskiej. Wszyscy nauczyciele mają ukończone kierunkowe studia magisterskie z nauczanych przedmiotów, część posiada kwalifikacje do nauczania dwóch przedmiotów bądź specjalności. Nauczyciele poświęcają swej szkole wiele czasu i wysiłku, robią to często społecznie, zadowoleni z efektów swej pracy. Uczniowie dobrze wypadają na badaniach kompetencji, wzrasta odsetek absolwentów kontynuujących naukę w szkołach średnich. Śledząc dalej losy absolwentów wiadomo, że uczniowie kończą wybrane szkoły, a wielu spośród tych, którzy wybrali szkoły zawodowe, kontynuuje później naukę w technikach. Absolwenci chętnie i często odwiedzają swoją starą szkołę... Będąc już na studiach o kierunkach nauczycielskich właśnie tu odbywają praktyki.

Do września 1999 roku szkoła funkcjonuje jako Szkoła Podstawowa. Po reformie oświaty jej nazwa została zmieniona na Zespół Szkół: Szkoły Podstawowej i Gimnazjum. 3 Września 2001 r. Zespołowi Szkół w Bukówcu Górnym nadano imię bukówczanina, zasłużonego kapłana salezjańskiego, wielkiego przyjaciela młodzieży. Od września 2017 roku, po kolejnej reformie oświaty, nastąpiła zmiana i obecnie placówka funkcjonuje jako Szkoła Podstawowa im ks. Teodora Kurpisza w Bukówcu Górnym.


Cały, wieloletni dorobek szkoły, wraz z jej obecnymi działaniami sprawiają, że jest ona wyróżniającą się placówką oświatową. Nie znaczy to jednak, że jest sielsko i bez problemów. Jak w każdej szkole, mamy i u nas trudności wychowawcze, niedobory finansowe i wszystko to, co czasem bardzo boli... ale przecież bez tego chyba nie byłoby mowy o prawdziwej szkole - szkole życia.

 

© 2017 SP Bukówiec Górny. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Odwiedza nas 319 gości oraz 0 użytkowników.